-
1 düşey çizgi
İnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > düşey çizgi
-
2 düşey çizgi
vertical line -
3 çizgi
линия, черта, штрих- ana çizgi
- bükme çizgi
- cephe çizgisi
- çevre çizgisi
- çırpı çizgisi
- dalgalı çizgi
- dikey çizgi
- doğru çizgi
- doruk çizgisi
- düşey çizgi
- eğik çizgi
- eğri çizgi
- eksen çizgisi
- emme çizgisi
- etki çizgisi
- fırça çizgisi
- jeodezik çizgi
- kesik çizgi
- kesikli çizgi
- kesiksiz çizgi
- kesişme çizgisi
- kesit çizgisi
- kırık çizgi
- kuvvet çizgisi
- moment çizgisi
- münhani çizgi
- noktalı kesik çizgi
- orta çizgi
- ölçü çizgisi
- paralel çizgi
- referans çizgisi
- sevk çizgi
- sıfır çizgisi
- sınır çizgisi
- su ayırım çizgisi
- tarama çizgisi
- ufki çizgi
- ufuk çizgisi
- yapı çizgisi
- yatay çizgi
- zigzaklı çizgiİnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > çizgi
-
4 çizgi
1) ли́ния, черта́çizgi çizmek — линова́ть, проводи́ть ли́нию / черту́
düşey çizgi — вертика́ль
eğri çizgi — крива́я [ли́ния]
kalın çizgi — жи́рная ли́ния
sıfır çizgisi — нулева́я / нейтра́льная ли́ния
ufuk çizgisi — ли́ния горизо́нта
2) перен. черта́, при́знакkarakteristik çizgileri — характе́рные черты́
yüz çizgileri — черты́ лица́
3) перен. ли́ния, направле́ниеana çizgi — основна́я / гла́вная / генера́льная ли́ния
•• -
5 вертикаль
düşey çizgi; dikey no* * *ж1) düşey çizgi2) шахм. dikey••по вертика́ли — dikey olarak, dikine, diklemesine; yukarıdan aşağıya
-
6 отвесная линия
düşey hat, düşey çizgiТурецко-русский словарь и русско-турецкий словарь по строительству и архитектуре > отвесная линия
-
7 vertical line
düsey dogru, düsey çizgi -
8 вертикальная линия
dikey çizgi, düşey hat, şakuli hatТурецко-русский словарь и русско-турецкий словарь по строительству и архитектуре > вертикальная линия
-
9 vertical
adj. dikey, düşey, dik, tepede olan————————n. dikey çizgi, dikey düzlem* * *1. dik 2. dikey* * *['və:tikəl](standing straight up at right angles to the earth's surface, or to a horizontal plane or line; upright: The hillside looked almost vertical.) dikey
См. также в других словарях:
eğri — sf. 1) Doğru veya düz olmayan, bir noktasında yön değiştiren, çarpık, münhani, doğru karşıtı Eğri bir yol. 2) Yay gibi kavislenmiş, eğmeçli, mukavves Eğri kılıç. 3) Yatay veya düşey olmayan, bütünüyle bir yana eğilmiş bulunan, eğik, mail Eğri bir … Çağatay Osmanlı Sözlük
